گلهای رنگارنگ

اواز: عبدالوهاب شهیدی

ترانه: الهه

ترانه سرا: سیمین بانو

اهنگ دشتی: نصرالله زرین پنجه

رهبر ارکستر: جواد معروفی

با همکاری هنرمندان: حبیب الله بدیعی/ مجید نجاحی

غزل اواز: پیر عرفان حافظ

اشعار: رهی معیری/پزمان بختیاری/نظامی گنجوی

گوینده: فیروزه امیر معز

دکلمه:کلام رهی عزیز

یاد ایامی که در گلشن فغانی داشتم

در میان لاله وگل اشنایی داشتم

درد بی عشقی زجانم برده طاقت  

ورنه من داشتم ارام تا ارام جانی داشتم

مطلع ترانه: کلام سیمین بانو

خداحافظ ای جوانی من شادمانی من یارنیمه راهم

خداحافظ ای كه سایه صفت همچنان ز پی ات میدود نگاهم

ز دل دیگر سرخوشی مجو زآنكه هستی ام با تو می رود

تهی از می مانده این سبو، شور و مستی ام با تو می رود

ببین چه كردی ز نقره گردی به تار گیسوی من زدی

خبر ز دردم بگو چه كردم كه پنچه بر روی من زدی

ز دیده ی من گرچه می گریزی

به چشم دلم همچنان عزیزی

ببین ز پی ات نگاه مرا

كنون كه روی برای خدا آهسته تر

ز حسرت و سوز و ساز من* نشانه دارد ترانه ی جانگداز من

ز دستم ای دلنواز من

 چو می روی باری بخاطر یاری

آهسته تر

دکلمه:کلام پزمان بختیاری

رسید پیری وافسانه شباب گذشت

چنان گذشت که گویی مگر به خواب گذشت

در انتخاب هدف انقدر دقیق شدم

که عمر طی شد دوران انتخاب گذشت

به جستجوی پل اندر کنار جو ماندم

زعقل وعمر به دیوانگی زعمر گذشت

هوای خواندن افسانه حیاتم نیست

چرا که فصل دلاویز این کتاب گذشت

مطلع غزل اواز:پیر عرفان حافظ

بی مهر رخت روز مرا نور نمانده ست

وز عمر مرا جز شب دیجور نمانده ست

هنگام وداع تو ز بس گریه که کردم

دور از رخ تو چشم مرا نور نمانده ست

میرفت خیال تو ز چشم من و می گفت

هیهات از این گوشه که معمور نمانده ست

وصل تو اجل را ز سرم دور همی داشت

از دولت هجر تو کنون دور نمانده ست

نزدیک شد آن دم که رقیب تو بگوید

دور از رخت این خسته ی رنجور نمانده ست

صبر است مرا چاره ی هجران تو لیکن

چون صبر توان کرد که مقدور نمانده ست

در هجر تو گر چشم مرا آب روان است

گو خون جگر ریز که معذور نمانده ست

حافظ ز غم از گریه نپرداخت به خنده

ماتم زده را داعیه ی سور نمانده ست