به یاد بانوی گلها روشنک عزیز
یک شاخه گل برنامه شماره 395
اواز: عبدالوهاب شهیدی
اهنگ: علی نقی وزیری
اشعار: مولانا
گوینده: روشنک
دکلمه روشنک
با وفا ناز وجفا اموختی
این جفا را از کجا اموختی
کو وفاهای لطیفت کز نخست
در شکار جان ما اموختی
ای دل از عالم چنین بیگانگی
هم زیار اشنا اموختی
شکر هستی وشکایت می کنی
این یکی باری خطا اموختی
دکلمه روشنک
شادباش ای عشق خوش سودای ما
ای طبیب جمله علت های ما
ای دوای نخوت وناموس ما
ای تو افلاطون و جالینوس ما
مطلع شعر غزل اواز
اخر این درد مرا نوبت درمان برسد
اخر این نوحه جانسوز به جانان برسد
دارم امید که روزی از عنایت طبیب
صحت درد مرا نوبت درمان برسد
سوز یعقوب ستمدیده به ضایع نرود
خبر یوسف کمکشته به کنعان برسد