خصوصی
اواز: محمد رضا شجریان
همنواز اواز:
غزل اواز: حافظ/بابا طاهر
من چه گویم که تو را نازکی طبع لطیف
تا به حدیست که اهسته دعا نتوان کرد
زان یار دلنوازم شکریست با شکایت
گر نکته دان عشقی بشنو تو این حکایت
رندان تشنه لب را ابی نمی دهد کس
گویی ولی شناسان رفتند از این ولایت
چشمت به غمزه ما را خون خورد ومی پسندی
جانا روا نباشد خون ریز را حمایت
در این شب سیاهم گم گشت راه مقصود
از گوشه ای برون ای ای کوکب هدایت
از هر طرف که رفتم جز وحشتم نیفزود
زنهار از این بیابان وین راه بی نهایت
دلی دیرم که بهبودش نمی بو
نصیحت کردم وسودش نمی بو
به یادش می دهم نش می بره باد
در اتش می نهم دودش نمی بو
پیشکش به دوست بزرگوار جناب مهبد مدیر تارنگار خصوصی