بند نخست
مرغ سحر ناله سرکن، داغ مرا تازه تر کن
ز آه شرربار، این قفس را بَرشِکَنُ و زیر و زِبَر کن
بلبل پَر بسته ز کنج قفس درآ، نغمهٔ آزادی نوع بشر سرا
وَز نفسی عرصهٔ این خاک تیره را پر شرر کن
ظلم ظالم، جور صیاد، آشیانم داده بر باد
ای خدا، ای فـلک، ای طبیعت، شام تاریک ما را سحر کن
نوبهار است، گل به بار است؛ ابر چشمم، ژاله‌بار است
این قفس، چون دلم، تنگ و تار است
شعله فکن در قفس ای آه آتشین
دست طبیعت گل عمر مرا مچین
جانب عاشق نِگَه ای تازه گل از این، بیشتر کن
مرغ بیدل شرح هجران مختصر مختصر کن
بند دوم
عمر حقیقت به سر شد، عهد و وفا بی اثر شد
ناله ی عاشق، ناز معشوق، هر دو دروغ و بی ثمر شد
راستی و مهر و محبت فسانه شد، قول و شرافت همگی از میانه شد
از پی دزدی، وطن و دین بهانه شد
دیده تر کن!
جور مالک، ظلم ارباب، زارع از غم گشته بی تاب
ساغر اغنیا پر می‌ناب، جام ما پر ز خون جگر شد
ای دل تنگ ناله سر کن، از مساوات صرف نظر کن
ساقی گلچهره بده آب آتشین، پرده دلکش بزن ای یار دلنشین
اجرای بخش اول و دوم (ملوک ضرابی!)
اجرای عبدالوهاب شهیدی و الهه (ملودی مرغ سحر، ترانه چیز دیگریست)؛ گلهای رنگارنگ 338
اجرای محمد رضا شجریان (البوم سرو چمان)
اجرای محمد رضا شجریان (همنوا با بم)
اجرای محمد رضا شجریان (کنسرت سلیمانیه)