من راند ه ز میخـــانه ام از مــن بگر یـــزیـــد
دردی کش دیـــوانه ام از مــن بگـــریــــزیـــد
در دست قضا جان بلب و د یـــده بــه مینــــــا
سر گشته چــو پیمانه ام از مــــن بگـــریزید
آن شمع مـــزارم کــه ره انجمنــــــم نیـــست
مهجـــور ز پروانـــه ام از مـــن بگــریــزیـــد
بـــر ظاهـــر آبــاد مــن امیـــد مبنــــــد یــــــــد
من خـــانه ویــرانـــه ام ازمن بگـــریـــــــز یــــــد
د یـــوانــــه زنجیـــر هــــوسهــــای محـــا لــم
افســـونــی افسانـــــه ام از مـــن بگـــر یــزید
آن سیل جنــونم که بجان آمــــده از کـــــــــوه
بنیان کــــن کــا شانــــه ام از من بگـــریزیـد
زآنروز که دل مرد و عطش مرد وهوس مرد
من از همـــه بیگانـــــه ام از مــــن بگر یزید