ای گل نگویمت به کسی گفتگو مکن
اما به هر خسی چو گل باغ رو مکن
شاید که زرد رویی غیر از هوس بود
پر تکبه بر شکستگی رنگ او مکن
جرئت نمی کنم که بگویم مکن جفا
گویم همین قدر که به این شیوه خو مکن
از هر که دور می کنی ام ای فلک رواست
اما به جان او که جدایم از او مکن
صیدی ز خضر منت عمر ابد مکش
اب حیات را بدل ابرو مکن