سخن وکلام بزرگان

هر چند پرده هاست مخالف نوا یکی است

خواهی به کعبه رو کن وخواهی به سومنات

از اختلاف راه چه غم رهنما یکی است

این ما ومن نتیجه بیگانگی است

صد دل به یکدیگر چو شود اشنا یکی است

در چشم پاک بین نبود رسم امتیاز

در افتاب سایه ی شاه وگدا یکی است

بی ساقی وشراب غم از دل نمی رود

این درد را طبیب یکی ودوا یکی است

از حرف خود به تیغ نگردیم چو قلم

هر چند دل  دونیم بود حرف ما یکی است

(صائب)شکایت از ستم یار چو کند؟

هر جا که عشق هست جفا و وفا یکی است