اواز: محمودی خوانساری
همنوازان: پرویز یاحقی/ رضا ورزنده
غزل اواز: حسین بیضایی ( ادب )
اهنگ: شور ودشتی
گوینده: روشنک
در دلم جلوه کند پرتو ماهی گاهی
روشن از ماه شود شام سیاهی گاهی
تا رود ز آتش دل دود به چشمان حسود
خوش برآرم ز دل سوخته آهی گاهی
تا که بر دامن تو نرم و سبک جای کنم
چون غباری بنشینم سر راهی گاهی
جز توام نیست نظر جانب دیگر، چه شود
گر کنی سوی من از مهر نگاهی گاهی
داد من گر ندهی دست من و دامن شب
قطره‌ای اشک کند کار سپاهی گاهی
کاش باز آید و جرمم به نگاهی بخشد
وه چه جان بخش بود عفو گناهی گاهی
دعوی شیری و آهوی نگاهش عجب است
شیر گیر است 'ادب'چشم سیاهی گاهی
این برنامه پیشکشی است به دوست بزرگوار جناببارانمدیر تارنگار وزین مرغ سحر که عاشقانه در راه گسترش نام هنرمند توانا بانو حمیراتلاش وهمت عارفانه ای می نمایند
انچه از این برنامه در دسترس صاحبدلان بوده است نقصی در اعلام شماره ابتدای فایل توسط گوینده بود که در این فایل نقص ان برطرف شده است
دارای اعلام شماره وبرنامه