گلهای رنگارنگ

گلهای رنگارنگ برنامه شماره 337

ترانه: الهه

اواز: حسین قوامی

ترانه سرا: معینی کرمانشاهی

غزل اواز: مهدی سهیلی

به اهتمام: جواد معروفی

اهنگ: سه گاه

با همکاری هنرمندان: مجید نجاحی

اشعار: عراقی/سعدی/رهی معیری/ معینی کرمانشاهی/مهدی سهیلی

گوینده: اذر پزوهش

مطلع ترانه:

باز امد باز امد گل من به چمن باز امد

تو ببین که به صد ناز امد

اتش خو مشکین مو

چون نرگس  خندان رو 

ان سرو طناز امد

نوشین لب سیمین تن

نگهش به دلم شور افکن

شب من شد از ان مه روشن

رخسارش جان پرور

چشمانش افسونگر

رویش خندان چون گلشن

مطلع اواز:

نشاط انگیز و ماتم زایی ای عشق

عجب رسوا گر و رسوایی ای عشق

اگر چنگ تو با جانی ستیز

چنان افتد که هرگز بر نخیزد

تو را یک فن نباشد،ذولفنونی

بلای عقل و مبنای جنونی

تو لیلی را ز خوبی طاق کردی

گل گلخانه ی آفاق کردی

اگر بر او نمک دادی ، تو دادی

بدو خوی ملک دادی ، تو دادی

لبش گلرنگ اگر کردی ، تو کردی

دلش را سنگ اگر کردی ، تو کردی

به از لیلی فراوان بود در شهر

به نیروی تو شد جانانه ی دهر

تو مجنون را به شهر افسانه کردی

ز هجران زنی دیوانه کردی

تو او را ناله و اندوه دادی

ز محنت سر به دشت و کوه دادی

چه دلها کز تو چون دریای خون است

چه سر ها کز تو صحرای جنون است

به شیرین دلستانی یاد دادی

وز آن فرهاد را بر باد دادی

سر و جان و دلش جای جنون شد

گران کوهی ، ز عشقش بیستون شد

ز شیرین تلخ کردی کام فرهاد

بلند آوازه کردی نام فرهاد

یکی را بر مراد دل رسانی

یکی را در غم هجران نشانی

یکی را همچو مشعل بر فروزی

میان شعله ها جانش بسوزی

خوشا آنکس که جانش از تو سوزد

چو شمعی پای تا سر بر فروزد

خوشا عشق و خوشا ناکامی عشق

خوشا رسوایی و بد نامی عشق

خوشا بر جان من هر شام و هر روز

همه درد و همه داغ و همه سوز

خوشا عاشق شدن ، اما جدایی

خوشا عشق و نوای بی نوایی

خوشا در سوز عشقی سوختن ها

درون شعله اش افروختن ها

چو عاشق از نگارش کام گیرد

پیاده شده از نوار کاست با کیفیت عالی توسط سرور بزرگوار جناب دکتر خرم ابادی دریا دل