گلهای رنگارنگ

اواز: حسین قوامی

ترانه: مرضیه

اهنگ ابو عطا : مرتضی خان محجوبی

ترانه سرا: رهی معیری

غزل اواز: فرهنگ شیرازی

تار: لطف الله خان مجد

اشعار: فروغی بسطامی

مطلع شعر غزل اواز:

از سر کوی تو گیرم که روم جای دگر

کو دلی را که سپارم به دلآرای دگر

عاقبت از سر کوی تو برون باید رفت

گیرم امروز دگر ماندم و فردای دگر

مگر آزاد کنی، ورنه چو من بنده ی پیر

گر فروشی، نستاند ز تو مولای دگر

عاشقان را طرب از باده ی انگوری نیست

هست مستان ترا نشئه زصهبای دگر

بهر مجنون تو این کوه و بیابان تنگ است

بهر ما کوه دگر باید و صحرای دگر

ما گدائی در دوست به شاهی ندهیم

زان که این جای دگر دارد و، آن جای دگر

گر به بتخانه ی چنین نقش رخت بنگارند

هرکه بیند، نکند میل تماشای دگر

راه پنهانی میخانه نداند همه کس

جز من و زاهد و شیخ و دو سه رسوای دگر

دل "فرهنگ"ز غم های جهان خون شده بود

غم عشق آمد و افزود به غم های دگر

مطلع شعر ترانه:

دارم غم جانکاهی ، شب های سیاهی ، دور از رخ ماهی
نه یار و نه همراهی ، جز قطره ی اشکی ، جز شعله ی آهی
با سوز محبت چه کند دل ، چه کند دل ، چه کند دل
با آتش حسرت چه کند دل ، چه کند دل ، چه کند دل

می سوزم و می نالم با حال تباهی
نابرده نصیبی ، ناکرده گناهی
ای راحت جان ، چاره ی من کن ، چاره ی من کن
به پیامی ، به نگاهی ، بر دل زارم ای شب ، تو گواهی

دارم غم جانکاهی ، شب های سیاهی ، دور از رخ ماهی
نه یار و نه همراهی ، جز قطره ی اشکی ، جز شعله ی آهی
با سوز محبت چه کند دل ، چه کند دل ، چه کند دل
با آتش حسرت چه کند دل ، چه کند دل ، چه کند دل

می سوزم و می نالم با حال تباهی
نابرده نصیبی ، ناکرده گناهی
ای راحت جان ، چاره ی من کن ، چاره ی من کن
به پیامی ، به نگاهی ، بر دل زارم ای شب ، تو گواهی