اواز: محمود محمودی خوانساری
ترانه: الهه
اهنگ شور: حبیب الله بدیعی
ترانه سرا: بیزن ترقی
با همکاری هنرمندان: حبیب الله بدیعی/مجید نجاحی/جهانگیر ملک
اشعار متن برنامه:حافظ/عماد خراسانی
گوینده: فیروزه امیر معز
مطلع شعر ترانه:
تا کي چنين دمساز دل ديوانه شدم
تا کی از این میخانه به ان میخانه شدم
در چشم او بیگانه تر از بیگانه شدم
در میان کسان اشک دیده نهفتن
مطلع شعر اواز:
ستاره ای بدرخشید و ماه مجلس شد
دل رمیده ما را انیس و مونس شد
نگار من که به مکتب نرفت و خط ننوشت
بغمزه مسئله آموز صد مدرس شد
به بوی او دل بیمار عاشقان چو صبا
فدای عارض نسرین و چشم نرگس شد
به صدر مصطبه ام می نشاند اکنون دوست
گدای شهر نگه کن که میر مجلس شد
طربسرای محبت کنون شود معمور
که طاق ابروی یار منش مهندس شد
لب از ترشح می پاک کن برای خدا
که خاطرم به هزاران گنه موسوس شد
کرشمه تو شرابی به عارفان پیمود
که علم بی خبر افتاد و عقل بی حس شد
چو زر عزیز وجودست شعر من آری
قبول دولتیان کیمیای این مس شد
خیال آب خضر بست و جام کیخسرو
به جرعه نوشی سلطان ابوالفوارس شد
ز راه میکده یاران عنان بگردانید
چرا که حافظاز این راه برفت و مفلس شد