اواز: غلامحسین بنان
اهنگ: موسی معروفی
ارکستراسیون وهارمونی: روح الله خالقی
اشعار: رهی معیری
مرغ حق خواندم هر دم
در دل شب ای ماه
کز شب عاشق آه
چشم جهان خفته
عاشق خون گرید
کی داند هر دل کو را
سوز محبت نیست
اشک محبت چیست؟
گریه ز دل خیزد
بی دل چون گرید؟
شب تاری
به بیداری
مرغ شب آهنگم
کند با شب
حکایتها
آه دل تنگم
وای وای وای
از شبهای سیاه من
جز شب کیست در عشق تو
گواه من
جفا کردی وفا کردم
ستم راندی دعا کردم
برو برو یارا از دل ما را
که بدخوی یاری
کینه ی عاشق در دل داری
مرغ شب می نالد
تا به سحر گه با من
آتشم زند به خرمن
گردش عالم گر نکند طی شام غم را
آهرهیآخر سوزد عالم را
تو سوز آه من ای مرغ شب چه می دانی؟
ندیده ای شب من تاب و تب چه می دانی؟
به من گذار که لب بر لبش نهم ای جام
تو قدر بوسه آن نوش لب چه می دانی؟
چو شمع و گل شب و روزت به خنده می گذرد
تو گریه سحر و آه شب چه می دانی؟
بلای هجر ز هر درد جانگدازتر است
ندیده داغ جدایی تعب چه می دانی؟
رهیبه محفل عشرت به نغمه لب مگشای
تو دل شکسته، نوای طرب چه می دانی