اواز: اکبر گلپایگانی
با همکاری هنرمندان: احمد عبادی/حبیب الله بدیعی/جهانگیر ملک
اهنگ: دشتی
اشعار متن برنامه: نصرت منشی باشی/ کاظم پزشکی
غزل اواز: پزمان بختیاری
گوینده: روشنک
نفس در سینه می لرزد ز دست دل تپیدن ها
نگه در دیده می رقصد زشور شوق دیدن ها
سرشک شوق بر مزگان گره خورده است می لرزد
که لطف دیگری دارد به پای او چکیدن ها
شب وصل است ودارم ارزوها بهر دیدار
هزاران دیده می خواهم من امشب بهر دیدن ها
این برنامه دارای اعلام برنامه وشناسنامه در ابتدا وانتهای فایل می باشد
این برنامه کمتر در دسترس بوده است
ایا رواست به چنین برنامه های بی نظیری گوش جان بسپاریم ولی با شاخه گلی یادی از هنرمندان بی ادعا ومظلوم که خالق چنین اثار بی تکراری بوده اند از انان یادی نکنیم
ایا توقع زیادی است؟
ایا رواست از کنار نوای ساز اسمانی دو هنرمند یگانه عبادی وبدیعی براحتی بگذریم
ایا رواست با زست سینه چاکان موسیقی ملی با رفتار خود به هنرمندان بی تکرار این مرز بوم بی احترامی کنیم وتوقع داشته باشیم هنرستزان چنین رفتاری با هنرمندان این دیار کهن نداشته باشند
وای برما که چگونه با هنرمندان خود رفتار کرده ایم