اواز: سیاوش
با همکاری: احمدخان عبادی/جلیل شهناز/حسن ناهید
اشعار متن برنامه: اصفی/اذری طوسی/ پرتوی شیرازی
غزل اواز: شیخ اجل سعدی
گوینده: روشنک
دکلمه روشنک شعراز؟
چرا همیشه غمینم نگاه باید داشت چه کرده ام که چنینم نگاه باید داشت اگر نه در خور لطفم برای جور خویش نه از برای همینم نگاه باید داشت
مطلع غزل اواز:
گفتمش سیر ببینم مگر از دل برود
انچنان جای گرفتست که مشکل برود
دلی از سنگ بباید به سر راه وداع
تا تحمل کند ان روزکه محمل برود
اشک حسرت بسر انگشت فرو می ریزد
که گرش راه دهم قافله در گل برود
ره ندیدم چو برفت از نظرم صورت دوست
همچو چشمی که چراغش ز مقابل برود
قیمت وصل نداند مگر ازرده ی هجر
خسته اسوده بخوابد چو به منزل برود
دارای اعلام شماره واعلام برنامه در ابتدای برنامه
انچه پیش از این در اختیار صاحبدلان بوده است نقصی در اعلام برنامه ابتدای فایل بوده که برطرف گردیده است